Łuczyniec - Kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Łuczyniec

Kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

foto: rkc.in.ua

Łuczyniec, małe mczko, pow. mohylowski, nad rz. Niemyja, w pięknem położeniu, od Kamieńca Podols. odległe o 12. 5 w. , od Mohylowa 30, od Żmerynki st. kol. odeskokijow. w. 50; ziemi włośc. z przedmieś. Wiatrówką, Józiną i Gromówką 1685 dz. , dwors. 1229 dz. , cerkiewnej 48 dz. Kościół paraf. dek. mohylowskiego p. wez. Wniebowzięcia N. P. , wymurowany przez Uruskich w miejsce drewnianego, przez Michała Rzewuskiego, wojew. podolskiego, postawionego w 1764 r. Kościół ten uległ pożarowi po 1840 r. ; wyrestaurowany przez Melanią z Uruskich Sobańską i jej synów Aleksandra i Izydora, poświęcony w 1860 r. przez prałata Pawłowskiego; wsi należących do parafii 12, w ogóle parafian 1563. Kaplica w Winożu. Cerkiew p. wez. N. P. Rożańcowej z 1020 paraf. , synagoga, urząd gminny do którego należą m. Łuczyniec; wsie Łuczyńczyk, Młynówka, Płoska i Goraj; w ogóle osad 918, mk. męż. 2761, kob. 2821; ziemi włościan w gm. 5808 dz. , w tej ilości ornej 3587 dz. , wypada więc na 1 duszę 1, 04 dz. ziemi. Prywatnej ziemi w gm. 4808 dz. , w tem ornej 3374 dz. , w ogóle ziemi 10616. Urząd polic. stan, dm. 628, gorzelnia, młyn o 6 kamieniach z groblą murowaną, kamień wapienny, ziemia pszenna czarnoziem z gliną, a także obok grobli pokład gleju zielonego, zwanego ziemnem mydłem, mogącego być używanym do prania bielizny. Majątek ten był początkowo własnością możnej rodziny Czuryłów, od niej przeszedł do Rzewuskich, a w 2giej połowie XVIII w. nabył go Tomasz Uruski; po śmierci jego odziedziczył Ł. brat jego Łukasz Uruski 1817, znakomity gospodarz i przemysłowiec. On to pobudował austeryą, domy, gorzelnie, młyny, zaprowadził uprawę chmielu, założył browar, sprowadził tkaczy z Saksonii do wyrabiania stołowej bielizny i wielu zdolnych rzemieślników, a także poprawną rasę krów holenderskich. Do Ł. za jego czasów należały wsie Goraj ze śladami dawnego zamku jeszcze Czuryłów, Hromówka, a, Młynówka, Płoska, Suhaki, Łuczyńczyk, Józina i Berlińce lasowe. Po śmierci Łukasza Uruskiego majętność ta dostała się dwu jego córkom. Julia Sulatycka 2do voto Bielecka odziedziczyła Suhaki, Łuczyńczyk i Berlińce lasowe; Melania zaś Sobańska Ł. , Hromówkę, Goraj, Józinę, Młynówkę i Płoskę. W 1868 r. Ł. z przyległościami został z rozporządzenia rządu sprzedany; od synów Melanii Aleksandra i Izydora Sobańskich za sumę zaledwie 132, 500 rs. nabył Laszkiewicz, teraźniejszy właściciel. (SGKP)

MIEJSCOWOŚCI:

Goraj, Juzina, Łuczyniec, Łuczyńczyk, Młynowkie, Nimircze, Olczydajow, Płoska, Popeluchy, Strusowa, Suhaki, Winoz

сс. Вінож, Горай, Лучинець, Лучинчик, Млинівка Немерче, Ольчедаїв Вищий, Плоске, Попелюхи, Струсова, Сугаки, Тропова, хут. Юзина та ін.

Księgi metrykalne znajdują się w Archiwach:

DAChmO – Państwowe Archiwum Obwodu Chmielnickiego

DAZhO - Państwowe Archiwum Obwodu Żytomireskiego

DAWiO - Państwowe Archiwum Obwodu Winnickiego

CDIAK - Centralne Państwowe Archiwum Historyczne Ukrainy w Kijowie

Indeksy zapisów metrykalnych:

Geneteka

Metryki-Wolyń

Moja kolekcja kopii ksiąg metrykalnych