Stara Uszyca - Kościół pod wezwaniem Św. Trójcy

Stara Uszyca

Kościół pod wezwaniem Św. Trójcy

Uszyca Stara w dokum. Usycza, Ussycza, Usicza, Ussicza, Uszycza, miasto nadetat. przy ujściu rz. Uszycy do Dniestru, pow. uszycki, w pięknem położeniu, w dolinie, na znacznej płaszczyźnie, którą opasują ze wszystkich stron strome zbocza wyżyny, o 46 w. na płd. wschód od Kamieńca, 33 w. od Uszycy Nowej Letniowiec odległe. Ma 549 dm. , 4448 mk. 2180 męż. , 2268 kob. , w tej liczbie 53 praw, w. , 2 kat. , 43 żyd. Posiada cerkiew par. p. w. św. Mikołaja, wzniesioną w 1708 r. i uposażoną 46 dzies. ziemi 1762 parafian, kościół kat. par. , synagogę, 2 domy modlitwy żydowskie, szkołę miejską, aptekę, 35 sklepów, 2 zajazdy, 54 rzemieślników, zarząd miejski dumę od 1881 r. , oddział poczt. telegr. , dogodną przystań na Dniestrze, przez którą wywieziono w 1887 r. za 45, 510 rs. , głównie zboża, śliwek suszonych, jabłek, materyału leśnego. Do miasta należy 1810 dzies. ziemi, dającej 3535 rs. dochodu. Ogólne dochody wynoszą do 5000 rs. , wydatki około 6000 rs. Targi odbywają się co czwartek. W mieście i okolicy uprawa śliwek. W 1796 r. nadano miastu herb, przedstawiający 6 gór, w środku krzyż czteroramienny na białem polu. Kościół paraf. kat. murowany, p. w. św. Trójcy, w 1809 r. przez Annę Witosławską, podkomorzynę, zaczęty a w 1816 r. ze składek pobożnych dokończony. Parafia kat. , dek. uszyckiego, ma 212 wiernych. Oprócz U. należą do niej wsi Dakota, Durniakowce, Gorajówka, Gruszka, Jar Leśkowiecki, Koniłówka, Krzywczany, Leśkowce, Łojowce, Pyzówka, Rakołupce i Rońkuszów. U. jest jednem z najdawniejszych miast na Podolu. Założenie jej trzeba odnieść przynajmniej do początku XII w. , gdyż około tego czasu wspominają o niej dzieje. Musiała to być osada handlowa i gród książąt halickich. W 1116 r. , kiedy wielu książąt ruskich uzbroiło się przeciwko ks. halickiemu Włodzimierzowi, Izasław Dawidowicz, brat ks. czernihowskiego, napadł na U. z Połowcami i zdobył ją. Chociaż wkrótce znowu wróciła do ks. halickiego, jednakże leżąc na granicy państwa, ulegała ciągłemu zniszczeniu. W r. 1240 spustoszona przez Tatarów, nie wróciła już do dawnego stanu. Po przyłączeniu do Polski, należała do dóbr koronnych. W 1530 r. płaci od 8 łanów uprawnych. W 1542 r. należy w części do Korabczewskich Karapczejowakich, w części do Piaseckich. (…) Po przyłączeniu do Rossyi zaprowadzono tu urzędy powiatowe w 1795 r. , ze względu jednak że miasto leży na krańcu powiatu i z powodu złych dróg przeniesiono powiat w 1827 r. do Letniowiec, które odtąd przezwano Nową Uszycą. Na Uszycę w 1699 r. szła granica między Rzecząpospolitą a państwem otomańskiem. (SGKP)

MIEJSCOWOŚCI:

Durniakowce, Gorajówka, Gruszka, Jar Leśkowiecki, Koniłówka, Krzywczany, Leśkowce, Łojowce, Perzówka, Rakołupce, Ruńkuszow, Stara Uszyca

м. Стара Ушиця, сс. Бакота, Вахнівці, Гораївка, Грушка, Кривчани та ін.

Księgi metrykalne znajdują się w Archiwach:

DAChmO – Państwowe Archiwum Obwodu Chmielnickiego

DAZhO - Państwowe Archiwum Obwodu Żytomireskiego

Indeksy zapisów metrykalnych:

Geneteka

Metryki-Wolyń

Moja kolekcja kopii ksiąg metrykalnych