fbpx

Topory - Kościół pod wezwaniem Św. Trójcy

Parafia Topory - Kościół pod wezwaniem Św. Trójcy

Topory

foto autora

Topory, wś po obu brzegach Horochowatki dopł. Rosi, pow. skwirski, w 1 okr. poL, gro. Topory, o 25 w. od Skwiry, o 8 w. od st. poczt. Rużyn a 30 w. od st. dr. żel. Czarnorudka, ma 1116 mk. Podług Pochilewicza w 1863 r. było 1015 mk. praw. , 122 kai, 53 żyd. ; 2613 dzies. ziemi. W 1741 r. było w T. 40 chat. Posiada cerkiew p. w. św. Jana Bohosłowa, drewnianą, na fundamencie murowanym, wzniesioną w 1828 r. , w miejsce poprzedniej z 1722 r. Uposażona 40 dz. ziemi. Do par. praw. należy wś Rewucha Rzewucha o 3 w. . Znajduje się tu także kośoiół kat. paraf. Od wschodu wznoszą się wzgórza, od płn. otaczają wś lasy. Gleba pszeniczna, bardzo plenna. T. zdawna dzieliły losy majętności pohrebyskiej, którą naprzód posiadali ks. Zbarascy, potem od 1631 r. ks. Wiszniowieccy, od których drogą wiana przeszła w dom ks. Radziwiłłów, a od tych do Rzewuskich. Stanisław Ferdynand Rzewuski, chorąży w. ks. lit. , wziąwszy w posagu Pohrebyszcze za żoną Katarzyną Karoliną ks. Radziwiłłówną, umarł w 1786 r. ; żona zaś jego wcześniej od niego umarła, bo w 1778 r. w klasztorze nieświeskim panien benedyktynek, gdzie osiadłszy na dewocyi, dziewięć lat rezydowała. Po śmierci jej synowie Adam Wawrzeniec późniejszy kaszt. witebski i Seweryn przystąpili do podziału dóbr macierzystych; pierwszy z nich wziął jedną połowę Pohrebyszczyzny, z miasteczkiem Pohrebyszczami i wioskami; drugi zaś wziął drugą tychże dóbr połowę, a mianowicie T. , Sachny, Leszczyńce, Buchny i Rzewuchę. Ostatni sprawy swe finansowe źle prowadził i w ciągłych będąc długach, sprzedał w 1792 r. T. Iwaszkiewiczowi, a ten znów odprzedał w kilku lat później Antoniemu Bonawenturze z Polkowa Konopackiemu h. Trzaska, wojskiemu natenczas żytom. , potem marszałkowi pow. skwirskiego. Konopacki w 1800 r. fundował tu kościół kat. paraf. , który w 1803 r. zbudował z muru p. t. św. Trójcy, Poświęcił go w 1803 r. ks. Żylichowski. Jeszcze w 1802 r. wydał dokument na założenie fundamentów kościoła kś. archidyakon Stecki, niemniej w tymże roku została wydzieloną tutejsza parafia przez dekret dismenbrationis, t. j. przez oderwanie od każdej z przyległych parafii po kilka wsi. I tak od par. biłołowskiej oderwano mko Rużyn z przedmieściami Bałamotówką i Bystrzykiem, wsi Pustochę Rużyńską i Zarudyńce; od par. pohrebyskiej wsi Sachny, Horodek, Ułasenki, Buchny, Morozówkę, Rohacze, Bereziankę i Rzewuchę; nareszcie od par. bor szczajowieckiej wsi Bereźnę Wielką, Śnieżnę Małą i Wielką, Mołczanówkę Rużyńską i Płoską. Pierwszym proboszczem był kanonik kapituły łuckiej kś. Jan Polheim, ekspijar Protokół czynności archidyak. kijow. z r. 1802 1803. W 1819 r. plebanem tutejszym był kś. Mierzwiński. Gdy zaś w 1816 r. przy kościele w mku Rużynie nową utworzono parafię, od par. toporowskiej odpadły następujące miejscowości mko Rużyn z przedmiościami, Pustocha Rużyńska i Zarudyńce. Obecnie parafia kat. , dek. skwirskięgo, ma 1902 dusz. Po śmierci Dominiki z Porajów Zawadyńskich, wdowy po Bonaw. Konopackim, T. przeszły na własność krewnej jej Krystyny Stachorskiej, od której następnie kupiła te dobra Anna z Daszkowych hr. Rzewuska, żona hr. Adama, dziedzica Pohrebyszcz. Podczas władania tej ostatniej założoną tu została w 1858 r. fabryka cukru, która następnie została z gruntu przebudowaną i rozszerzoną, tak, że dziś zalicza się pomiędzy najlepiej urządzone cukrownie w gub. kijowskiej. Następnie hr. Rzewuski sprzedał T. bankierowi berdyezowskiemu Horowitzowi. Uroczyska dawne na gruntach T. są następne urocz. Sieliszcze, na którem prawdopodobnie stały starodawne T, , które, jak wiadomo z dokumentów, po zniszczeniu tatarskiem przez mieszkańców były opuszczone jeszcze w 1651 r. i dopiero dobrze później zasiedlając się na nowo, na miejsce dzisiejsze przeniesione zostały. Dalej jest nazwane Paliihą, na którem znany urocz. z dziejów kozackich Palej, według podania, miał zalegać obozem. O pół wiorsty poniżej T. , nad rz. Horochowatką znajduje się uroczysko. które miało być pierwiastkową posadą dawnego Irhaczowa, dziś wsi Rohaczów, po zniszczeniu tatarskiem na innem osiedlonej miejscu. Gmina T. składa się z 11 okrę gów starostw wiejskich, obejmuje 17 no menklatur 1 cukrownia, 2 karczmy, mają cych 2046 dm. , 11, 397 mk. , 22, 086 dzies. 8628 włościańskiej, 13, 061 dworskiej, 397 cerkiewnej. (SGKP)

 

Parafia rzymsko katolicka pod wezwaniem Św. Trócy

Dekanat Skwirski

Powiat Skwira, gubernia Kijowska

Parafia obejmowała :

Berezianka, Buchny, Czechowa, Horodek, Jezierna, Mołczanówka, Morozówka, Rohacze, Rybczyńce, Rzewucha, Samhorodek, Snieżna, Topory

 

Римсько-католицька церква Св. Трійці с. Топори Сквирського повіту Київської губернії

сс. Бухни, Озерна, Ревуха, Рогачі, Самгородок, Топори, Чехова та ін.

 

Księgi metrykalne z parafii znajdują się w Archiwach:

  1. Centralne Państwowe Archiwum Historyczne Ukrainy w Kijowie (CDIAK)
  2. Państwowe Archiwum Obwodu Winnickiego (DAWiO)
  3. Państwowe Archiwum Obwodu Żytomierskiego (DAZhO)

 

Rok

Archiwum

Sygnatura sprawy

   

chrzty

śluby

pogrzeby

1803-1804

DAZhO

178-51-195

178-51-195

178-51-195

1804-1826

DAZhO

 

178-51-198

 

1805-1806

DAWiO

737-1-5

737-1-5

737-1-5

1820-1821

DAWiO

737-1-12

737-1-12

737-1-12

1822-1823

DAWiO

737-1-13

737-1-13

737-1-13

1826-1827

DAZhO

178-51-271

178-51-271

178-51-271

1828-1829

DAZhO

178-51-320

178-51-320

178-51-320

1829-1830

DAZhO

178-51-339

178-51-339

178-51-339

1833-1834

DAWiO

737-1-22

737-1-22

737-1-22

1834

DAWiO

 

737-1-29

 

1835

DAWiO

737-1-32

 

737-1-34

1836

DAWiO

737-1-39

   

1836

DAZhO

178-51-391

   

1837

DAWiO

737-1-50

737-1-58

737-1-55

1838

DAWiO

737-1-71

   

1839

DAWiO

737-1-82

737-1-84

737-1-79

1840

DAWiO

737-1-91

737-1-93

737-1-87

1841

DAWiO

737-1-97

737-1-101

737-1-102

1842

DAWiO

737-1-112

737-1-110

 

1843

DAWiO

737-1-122

737-1-120

737-1-118

1845

DAWiO

 

737-1-131

 

1846

DAWiO

737-1-133

   

1849

DAZhO

178-51-568

   

1867

CDIAK

1041-1-44

1041-1-44

1041-1-44

1868

CDIAK

1041-1-45

1041-1-45

1041-1-45

1869

CDIAK

1041-1-46

1041-1-46

1041-1-46

1874

CDIAK

1041-1-54

1041-1-54

1041-1-54

1875

CDIAK

1041-1-56

1041-1-56

1041-1-56

1876

CDIAK

1041-1-57

1041-1-57

1041-1-57

1877

CDIAK

1041-1-58

1041-1-58

1041-1-58

1877

DAZhO

178-3-221

   

1878

CDIAK

1041-1-59

1041-1-59

1041-1-59

1879

CDIAK

1041-1-60

1041-1-60

1041-1-60

1880

CDIAK

1041-1-61

1041-1-61

1041-1-61

1881

CDIAK

1041-1-62

1041-1-62

1041-1-62

1882

CDIAK

1041-1-63

1041-1-63

1041-1-63

1883

CDIAK

1041-1-64

1041-1-64

1041-1-64

1890

CDIAK

1041-1-65

1041-1-65

1041-1-65

1892

CDIAK

1041-1-66

1041-1-66

1041-1-66

1892-1893

DAZhO

178-3-221

   

1893

CDIAK

1041-1-67

1041-1-67

1041-1-67

1895

CDIAK

1041-1-68

1041-1-68

1041-1-68

1895-1896

DAZhO

178-3-221

   

1896

CDIAK

1041-1-69

1041-1-69

1041-1-69

1897

CDIAK

1041-1-70

1041-1-70

1041-1-70

1898-1899

DAZhO

178-3-221

   

1901

CDIAK

1041-1-71

1041-1-71

1041-1-71

1902

CDIAK

1041-1-72

1041-1-72

1041-1-72

1903

CDIAK

1041-1-73

1041-1-73

1041-1-73

1904

CDIAK

1041-1-73а

1041-1-73а

1041-1-73а

1907-1916

DAZhO

178-3-220

   

1913

CDIAK

   

1041-1-86

 

 

Indeksy zapisów metrykalnych:

Geneteka

Metryki-Wolyń

 

Moja kolekcja kopii ksiąg metrykalnych