Parafia Wołodarka - Kościół pod wezwaniem Michała Archanioła

foto rkc.in.ua

Wołodarka, w dokum. Wołodorewo, horodysze ze Wolodareckie, Rozwołzie, Zwolozie, Wielka Słoboda, mtko na lew. brz. rz. Rosi, w staw duży zebranej, pow. skwirski, w 1 okr. poL, gm. Wołodarka, o 30 w. od Skwiry, otoczone żyzną i bogatą okolicą. Lewy brzeg Rosi przedstawia równinę, z niezmierzoną; przestrzenią; tłustego ukraińskiego czarnoziemu, prawy natomiast zalegają lasy, które jeszcze przed niedawnemi czasy stanowiły puszczę ciągnącą się aż do Piatyhor Pustynnych i Strzyżawki. W r. 1885 było 3088 mk. , w tem 1487 żydów. Podług Pochilewicza w 1863 r. było 1042 mk. prawosł. , 98 katol. i 1831 żydów; wraz z Zawadówką 4594 dzies. Jest tu cerkiew Wozdwiżeńska, zbudowana w r. 1847 kosztem parafian, na miejsce dawniejszej z 1764 r. , kościół katol. murowany, bóżnica i 2 domy modlitwy żydowskie, kramy murowane, poczta listowa i telegraf, szkoła ludowa, zarząd okręgu policyjnego stanu i gminy wołosf, apteka, dwóch lekarzy, dwa młyny wodne, browar piwny, targi co drugi tydzień. Z dawniej istniejąjcego tu zamku pozostały tylko resztki wałów. (...) erzy Zbarazki umarł w r. 1631 d. 12 lipca, bezżenny, i dobra jego przeszły spadkowo przez Zaborowskich na ks. Janusza Wiszniowieckiego, którego ojciec ks. Konstanty ożeniony był z Zaborowską, urodzoną z ks. Zbarazkiej. Ks. Janusz Wiszniowiecki umierając zostawił dwóch małoletnich synów Dymitra Jerzego i Konstantego Krzysztofa, a ich opiekunem i ich dóbr został ks. Jeremiasz Wiszniowiecki, który funduje r. 1640 d. 29 listopada w W. kościół katol. p. wez. św. Michała Archanioła Michał drugie imię Jeremiego. Zapisał on temuż kościołowi na utrzymanie proboszcza ziemię zwaną Rudą Hreblę z Ksiąg magistratu kijow. . Podczas wojen Chmielnickiego W. wpadła w ręce Kozaków, przyczem świątynia katolicka została zburzoną. (...) Katarzyna Mniszchowa r. 1740 fundowała w W. kościół katolicki drewniany, na uposażenie którego zapisała 20, 000 złp. lokowanych na wsi Skwirce. Kościół oddała pod zarząd misyi jezuickiej w Białejcerkwi. Po zakończonej fabryce, mówi wizyta kościelna r. 1760 w sam dzień św. Michała archanioła wprowadzone było nabożeństwo przez Imci ks. Soc. Jesu misyonarzów którym ten kościół afiliowany; przed wieczorem dnia tegoż przez delegowanych od JW. fundatorki stanął obwód, przy którym Wielebny ks. Jan, paroch cerkwi Noworozdeńskiej, znajdował się i wiele innych osób jeszcze. Ten obwód zaczął się od rogu cmentarza kościelnego, od strony zachodniej drogi idącej do Rosi, za którą zaraz zamek, prosto był prowadzony ku wschodniej stronie, aż do cmentarza cerkwi Noworozdeńskiej, całe stare zajmując zamczysko, oprócz mizernego zabudowania a bardziej ustąpienia budynku przez ImciP. Macewicza dla pomieszczenia Ichm. ks. misyonarzów Soc. Jesu; reszta placu pusto leżała. Kościół był z drzewa dębowego, formy podługowatej, z kaplicami po bokach, z facyatą ku miastu na północ, po bokach mając dwie wieże. Facyata była malowana, z obrazem N. Panny Niepokalanego Poczęcia, na wierzchu zaś statua św. Michała archanioła. W wielkim ołtarzu znajdował się obraz św. Michała arch. , w gloryi Najśw. Panny Bolesnej P. Jezusa z krzyża zdjętego trzymającej. W kaplicy ołtarz z obrazem Najśw. Panny Maryi Niepokalanego Poczęcia, w gloryi św. Hieronima przy nim liczne vota. W innych ołtarzach obrazy św. Barbary, św. Katarzyny, na zasuwie św. Antoniego Padewskiego, św. Jana Nepomucena. Portatel marmurowy biały, w blachę mosiężną pobielaną oprawny, z różnemi inskrypciami z Pisma Bożego wyjętemi, stosownemi do Najśw. ofiary i ołtarza, konsekrowany r. 1661 d. 30 Martii przez św. p. JW. Kazimierza Charbickiego, biskupa nikopolskiego, sufr. i kustosza i oficiała lwowskiego, z kaplicy Wiszniowieckich dany kościołowi. (...) Katarzyna Mniszchowa, która się ze wszystkich swoich dóbr na Ukrainie wyprzedała, umarła w 1771 r. w Warszawie. Po kasacie jezuitów w 1775 r. kościół w W. jak i fundusze jego przeszły na własność komisyi edukacyjnej, która przez konkordat w Warszawie d. 26 listop. 1780 r. oddała kościół pod zarząd biskupa i kapituły kijowskiej, z dochodów pojezuickich dla plebana wyznaczywszy pewną roczną annuatę. Parafia W. została wydzieloną w 1788 r. Pieczęć kościoła W. przedstawia św. Michała arch. (...) Kościół tutejszy, jako drewniany, ze starości groził upadkiem, a więc za staraniem ks. Piotra Konopki, proboszcza miejscowego, z dozwolenia władzy, został na jego miejscu wymurowany nowy w r. 1826 kosztem obywateli parafian. Do składki należeli Nazary Jezierski, marsz. pow. skwir. , brat jego Leonard Jezierski, Jan Nep. Podhorski, Stanisław Jotejko, Anna Iwaszkiewiczowa, Bonawentura Saryusz Zaleski, Dominika Saryusz Zaleska zona Franciszka, Stan, Kuczalski, Stan. Prawdzic Zaleski, E. Berezowska, Wiktor Prawdzie Zaleski, Fremiot Saryusz Zaleska, Antoni Berezowski, Mateusz Prawdzic Zaleski. Budowniczym kościoła był Deboni. Poczet proboszczów stanowią 1775 r. kś. Stan. Łagunowski, komendarz; 1785 kś. Michał Prawdzic Pałucki, aktualny proboszcz; 1788 kś. Bernard Ant. Mikoszewski, kanonik katedr. kijow. ; 1792 kś. Jan Odyniec, kan. katedr. , sędzia surrogat kijow. , akt. prob. ; 1793 komendarz kś. Maciej Miciński; 1807 kś. Bonifacy Zore, komendarz; 1812 kś. Augustyn Łącki, franciszknnin, komendarz; 1815 kś. Piotr Konopka, prob. akt. grobowiec na cmentarzu kośc. obok dzwonnicy; kś. wikary Pawlin Kamieński; kś. Ludwik Brynk później biskup amateński, sufragan łucko żytomierski, kś. Antoni Szatyński, prob. akt. ; od 1882 r. kś. Władysław Szostakowski. R. 1850 odbył konsekracyę tutejszego kościoła ks. Kacper Borowski, bisk. łuckożytom. ; 1883 r. kś. Szymon Marcin Kozłowski, biskup łuckożytom. wizytował kościół. Na ścianach wewnętrznych kościoła pamiątkowe tablice grobowe Abramowiczów, Iwaszkiewiczów, Podhorskich, Zaleskich Saryuszów. Skutkiem gorliwości obecnego proboszcza kś. Szostakowskiego kościół ten znacznie przyozdobiono kosztem Augusty Podhorskiej z Antonowa ułożoną, została posadzka z białego marmuru, a Lucyan Abramowicz sporządził kosztem swym okna kolorowe, z wyobrażeniem czterech Ewangelistów, św. Leopolda i św. Zofii. Na cmentarzu grzebalnym znajdują się grobowe pomniki Abramowiczów, Czarnowskich, Czerwińskich, hr. Moszczeńskich, Podhorskich, Świderskich etc. Parafia katol. , dekanatu skwirskiego, ma 1052 wiernych. Kościół filialny w Rudem Sele. Kaplice są obecnie w Antonowie, w Tchorzówce, Worobijówce, Pustowarni. (SGKP)

Parafia rzymsko katolicka pod wezwaniem Michała Archanioła

Dekanat Skwirski

Powiat Skwira, gubernia Kijowska

Parafia obejmowała :

Berezna, Biliówka, Hajworon Antonówki, Horodyszcze Kosowickie, Horodyszcze Pustowarskie, Kazimierówka, Kononówka, Kosówka, Lichaczycha, Ławryki, Łohwin, Matwieicha, Michałówka, Orzochówka, Parchornówka, Pietraszówka, Pustowarnia, Raczki, Rohozna, Skwira, Słoboda seu Ludwinówka, Szalejówka, Szczerbaki, Tadejówka seu Słoboda, Tarhan, Tchorówka, Tereszki, Tokorówka, Wołodarka, Worobijówka, Zawadówka

Римсько-католицька церква Михаїла Архангела м-ка Володарка Сквирського повіту Київської губернії

м-ко Володарка, сс.Березна, Воробіївка, Городище-Косівське, Завадівка, Казимирівка, Лихачиха, Мале Городище, Матвіїха, Ожухівка, Пархомівка, Пустоварівка, Рачки, Рибинці, Рогізна, Руде Село, Таргани, Тхорівка, Щербаки та ін.

Księgi metrykalne z parafii znajdują się w Archiwach:

1. Centralne Państwowe Archiwum Historyczne Ukrainy w Kijowie (CDIAK)
2. Państwowe Archiwum Obwodu Winnickiego (DAWiO)
3. Państwowe Archiwum Obwodu Żytomierskiego (DAZhO)

Indeksy zapisów metrykalnych:

Geneteka

Metryki-Wolyń

Moja kolekcja kopii ksiąg metrykalnych