Bar - Kościół pod wezwaniem Św. Anny

Bar

Kościół pod wezwaniem Św. Anny

foto: wikipedia

Bar, m. nadetatowe w pow. mohylowskim, gub. podolskiej, o 100 w. od Kamieńca Podolskiego, nad niskim brzegiem rz. Rowu. Pierwotnie nazywał się Rów. W 1752 r. Tatarzy spalili go i starostę Beja Stogniewa z żoną pojmali. Za Zygmunta Igo były to stołowe dobra królowej Bony; należało do nich 5 miasteczek i 38 wsi. Nazwisko Bar nadała miastu Bona na pamiątkę dziedzicznego księztwa swego Bari we Włoszech; wykupiła je Bona od Stanisława Odrowąża i wzmocniła jako pograniczną twierdzę. Miasto otrzymało liczne przywileje i wkrótce stało się handlowem i bogatem, zwłaszcza będąc komorą celną na wołoskiej granicy. Pierwszym starostą ramienia Bony był Wojciech z Białobok Starzechowski, podkomorzy lwow ski, starosta drohobycki, który z rozkazu kró lowej wzniósł zamek, opasał go wałami i opa trzył w działa. Jednocześnie w murze umie szczono tablicę mosiężną, przekazującą pokole niom imię założycielki. Po Starzechowskim na stąpił bohater Podola Bernard Pretficz, nastę pnie Herburt i Buczacki. Po jego śmierci warownia barska powierzana tylko była dygnitarzom rzplitej; byli więc starostami Golski wojewoda kijowski, Stanisław Żółkiewski między 1610 1614 założył on w B. kolegium je zuitów, które 1781 przeszło pod zarząd bazy lianów a 1782 liczyło 553 uczniów, Mikołaj Potocki i Stanisław Potocki, wszyscy hetmani. Ostatnim starostą był Bohusław Radziwiłł. W czasie wojen kozackich Bar uległ zniszcze niu 1648 r. ; zdobyli go kozacy pod wodzą Krzywonosa, mieszkańcy w pień wycięci. Na stepnych lat Bar kilkakrotnie był zajmowany przez Polaków, Kozaków i liana Tatarskiego. W 1659 r. ziemia barska oddana w dziedzictwo Janowi Wyhowskiemu, wojewodzie kijowskiemu, i za jego czasów miasteczko znowu podźwignęło się, wrócili franciszkanie, a Jan Kazimierz, odpoczywając tu w 1663 r. , w czasie wyprawy za Dniestr, darował im wieś Szersznie. W 1698 r. syn wojewody Wyhowskiego Eustachy sprzedał Bar Jerzemu Lubomirskiemu. Po zajęciu Podola przez Turków, Bar oddany został w dziedzictwo renegatowi tatarowi litewskiemu bejowi Kryczyńskiemu. Chociaż w 1674 r. Sobieski zdobył Bar, jednak znowu go Turcy zajęli i trzymali załogę do 1699 r. W 1768 r. 9 lutego zawiązała się tu konfederacya barska; 9 czerwca t. r. bitwa pod miastem z jenerałem Kreczetnikowem, a 30 czerwca msto B. szturmem wzięte przez Apraksina. Od Lubomirskich kupił go Adam Poniński; dziś B. należy do rządu. Bar miał klasztor dominikanów, dziś na farę zamieniony, fundowany w 1607 r. Po klasztorze franciszkańskim pozostały gruzy; bazylianie mieścili się w murach po jezuickich; dziś w tych mu rach jest szkoła prawosławna. Kościół karmelitów, założony przez głośnego ks. Marka niedokończony. Herb Baru B. S. Bona Sforza. Dziś B. ma 8277 mk, , w tem blisko 5000 izrae litów, 703 domy, 114 sklepów, handel nieznaczny, kantor pocztowy 4ej klasy, kilka garbarni; 12 jarmarków, 2 cerkwie; sławne są tu błota na wiosnę i w jesieni; gruzy kościołów i zamku świadczą o jego przeszłości. Parafia barska liczy 5374 dusz. Do miasta B. należy nieosiedlonej ziemi 2280 dz. Paraf. kościół kat. ś. Mikołaja, z muru 1811 wzniesiony przez dominikanów. Parafia katol. dek. mohylowskiego dusz 5374, filia w Wołkowińcach; dawniej też kaplica w Mytkach. W B. urodzi się poeta Henryk Jabłoński. (SGKP)

Klasztor karmelitów z XVII – XVIII w., barokowy. Obecnie klasztor benedyktynek misjonarek

Kościół św. Anny z 1811 roku, neogotycki

Kolegium jezuickie (w ruinie, założone przez Stanisława Żółkiewskiego między 1610 a 1614) (wikipedia)

MIEJSCOWOŚCI:

Adamówka, Bar, Barszcze, Bucnie, Hałuzińce, Harmaki, Hawryszowka, Hołobuwka, Hryszki, Iwanowce, Jastrzembice, Jołtuchy, Kiejnowka, Komarowce, Kotowa, Kuzmińce, Łodzówka, Łuka Barska, Martynowka, Mytki, Okładne, Palijówka, Placyna, Radziejowce, Rejentówka, Seferówka, Słoboda Komarowiecka, Sumeńki, Szelcechowka, Szersznie, Szpyrki, Tereszki, Wasiutyńce, Wojnaszowka, Wołkowińce

м. Бар, м-ко, Вовковинці, сс. Адамівка, Борщі, Буцни, Васютинці, Войнашівка, Гаврилівка, Галузинці, Гармаки, Голубівка, Гришки, Іванівці, Киянівка, Комарівці (з хуторами), Комарівці, Кузьминьці, Лука Барська, Лядова, Мартинівка, Матвійківці, Митки, Окладне, Паліївка, Пляцина, Радівці, Регентівка, Сеферівка, Терешки, Чемериси Барські, Шершні, Шпирки, Ястубинець та ін.

Księgi metrykalne znajdują się w Archiwach:

DAChmO – Państwowe Archiwum Obwodu Chmielnickiego

DAWiO - Państwowe Archiwum Obwodu Winnickiego

Indeksy zapisów metrykalnych:

Geneteka

Metryki-Wolyń

Moja kolekcja kopii ksiąg metrykalnych